Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα’ ναι…


Η 29η Μαΐου του 1453 θεωρείται καταραμένη μέρα για τους Έλληνες αφού είναι η μέρα αλώσεως της Κωνσταντινούπολης, της πρωτεύουσας του Βυζαντίου από τους Τούρκους.

Την άλωση της Κωνσταντινούπολης ακολούθησε η εξάπλωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μαύρες μέρες για τον Ελληνισμό που υποδουλώθηκε στην ολότητά του για πάνω από 400 χρόνια. 

Η λαϊκή παράδοση μιλά για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά (τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τελευταίο Αυτοκράτορα της Πόλης) ο οποίος δεν πέθανε αλλά παραμένει κρυμμένος και μαρμαρωμένος, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να ανακαταλάβει την Κωνσταντινούπολη και να την καταστήσει πρωτεύουσα όλου του Ελληνισμού.


Γι’ αυτό και ο λαός που δεν χάνει τη πίστη του ότι η Αγιά Σοφία θα ξαναλειτουργήσει κάποτε, σιγομουρμουρίζει μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή: «πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα’ ναι…»