Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα’ ναι…


Η 29η Μαΐου του 1453 θεωρείται καταραμένη μέρα για τους Έλληνες αφού είναι η μέρα αλώσεως της Κωνσταντινούπολης, της πρωτεύουσας του Βυζαντίου από τους Τούρκους.

Την άλωση της Κωνσταντινούπολης ακολούθησε η εξάπλωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μαύρες μέρες για τον Ελληνισμό που υποδουλώθηκε στην ολότητά του για πάνω από 400 χρόνια. 

Η λαϊκή παράδοση μιλά για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά (τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τελευταίο Αυτοκράτορα της Πόλης) ο οποίος δεν πέθανε αλλά παραμένει κρυμμένος και μαρμαρωμένος, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να ανακαταλάβει την Κωνσταντινούπολη και να την καταστήσει πρωτεύουσα όλου του Ελληνισμού.


Γι’ αυτό και ο λαός που δεν χάνει τη πίστη του ότι η Αγιά Σοφία θα ξαναλειτουργήσει κάποτε, σιγομουρμουρίζει μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή: «πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα’ ναι…» 

19η Μαΐου, ημέρα μνήμης Ποντιακής γενοκτονίας


Μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ένα εκλεκτό τμήμα του ελληνισμού παρέμεινε στην περιοχή του Πόντου, κάτω από οθωμανική διοίκηση, διατηρώντας την ελληνική συνείδηση και τη χριστιανική του πίστη.
Ο ελληνικός πληθυσμός του Πόντου συνέχισε να ακμάζει και στις αρχές του 20ου αιώνα, ανερχόταν στις 700.000 έχοντας 1401 ελληνικά σχολεία, θέατρα, τυπογραφεία, λέσχες, περιοδικά κτλ.

Με την επικράτηση των Νεότουρκων (1908) άρχισε το σχέδιο εκκαθάρισης των χριστιανικών ομάδων από τα τουρκικά εδάφη. Έτσι μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων (1916), ακολούθησε η μεθοδική γενοκτονία των Ποντίων. 
Με εκτοπισμούς, μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών, βασανισμούς μέχρι θανάτου σε τάγματα εργασίας αλλά και εν ψυχρό μαζικές δολοφονίες, εξοντώθηκαν από το καθεστώς του Κεμάλ Ατατούρκ  γύρω στις 350.000 Έλληνες Πόντιοι.

Η 19η Μαΐου καθιερώθηκε ως μέρα μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας, μια μέρα την οποία κατά την οποία θυμόμαστε και τιμούμε τους νεκρούς, άλλης μιας τραγικής σελίδας της ελληνικής ιστορίας.


Η διατήρηση της ιστορικής μνήμης είναι ζωτικής σημασίας για κάθε λαό, αλλά ιδιαίτερα για ένα λαό που προσπαθεί να επιβιώσει κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη των απογόνων και ομοϊδεατών του Κεμάλ Ατατούρκ.

Κατά Μέτωπο επίθεση από τον πρόεδρο του ΠΑ.ΜΕ. Λακεδαιμόνιοι


Μετά την απόφαση καταπέλτης για ακύρωση των ενταλμάτων σύλληψης και έρευνας από το ανώτατο δικαστήριο και δικαίωση του προέδρου μας, καταχωρήθηκαν αγωγές εναντίων του διευθυντή νοσηλευτικών υπηρεσιών Ανδρέα Ξενοφώντος για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και για δυσφήμιση. 

Μέρος των χρημάτων από την εκδίκαση της υπόθεσης, θα δοθεί στο ίδρυμα Άγιος Χριστόφορος, σύμφωνα με επιθυμία του προέδρου του ΠΑ.ΜΕ. Λακεδαιμόνιοι Μάριου Μυλωνά.

Γραφείο Τύπου Πατριωτικού Μετώπου Λακεδαιμόνιοι

6/5/2017

Η υπόθεση:
Ο κύριος Μάριος Μυλωνάς, νοσηλευτικός λειτουργός στο επάγγελμα, ήταν ο πρώτος ο οποίος πριν δυόμιση χρόνια μίλησε δημόσια σε τηλεοπτική εκπομπή του Μέγκα για το χάλι του ψυχιατρείου Αθαλάσσας, καταγγέλλοντας τόσο τις συνθήκες διαβίωσης των τροφίμων όσο και τις συνθήκες εργασίας των νοσηλευτών και του προσωπικού.
Εξ αιτίας αυτού, επιχειρήθηκε η φίμωση του μέσω επίκλησης της απαρχαιωμένης νομοθεσίας που απαγορεύει σε δημόσιους υπαλλήλους να τοποθετούνται δημόσια για θέματα που αφορούν την υπηρεσία τους.
Θυμίζουμε ότι ο υπουργός Υγείας, Γιώργος Παμπορίδης, ο οποίος τότε είχε ζητήσει τη διεξαγωγή πειθαρχικής έρευνας για την υπόθεση με τον ισχυρισμό ότι κλονίστηκε το κύρος και η εμπιστοσύνη των πολιτών προς το νοσοκομείο Αθαλάσσας και τις Ψυχιατρικές Υπηρεσίες, μετά από ένα χρόνο ζητούσε από τη Βουλή την αποδέσμευση κονδυλίων για την βελτίωση των κτιριακών εγκαταστάσεων. Πριν από ένα μήνα έξω από το Προεδρικό Μέγαρο μιλούσε για τραγικές συνθήκες στο νοσοκομείο Αθαλάσσας. Ουσιαστικά αυτοαναιρέθηκε.